Pacjenci z udarem w Korei Południowej będą beneficjentami przełomowej serii wspólnych warsztatów symulacja mających na celu optymalizację ścieżki przedszpitalnej i zmniejszenie opóźnień w leczenie.
W audencie w Narodowym Szpitalu Uniwersyteckim w Chungbuk w czwartek 18 listopada kobieta upada i przewraca się na bok, gdzie leżała, kręcą się delikatnie. Znajomy spieszy się na jej bok. Wezwana jest karetka, a po sześciu minutach pomaga, a pacjent zostaje przywiązany do sedesu i odłożony w odległości kilku metrów od miejsca, w którym się upadł.
Jest teraz kilka wskazówek, że nie jest to normalna ratunkowy. pacjent, jej przyjaciel i trio, które przychodzą do pomocy, mają za sobą stroje straży pożarnej w kolorze pomarańczowym i czarnym, a w pokoju zajmuje się około dwanaście innych osób, które zajmują się biurkami mobilnymi i robią notatki w miarę rozwoju akcji.
Biorąc pod uwagę fakt, że wszyscy w pomarańczowej karetce znają wnętrze karetka, jak grzbiet dłoni, nie ma wysiłku, aby wyobrazić sobie, że poruszają się wzdłuż tętniących ulic Cheongju, stolicy północnej prowincji Chungcheong, ani że wzniesionym stadium pod olbrzymim ekranem z bliska gantry skanera TK reprezentuje szpitalny ratunkowy.
To, co jest świadkiem, to tylko drugie wspólne warsztaty symulacja obejmujące szpitala przystosowanego do leczenia udarów mózgu mózgu i 119 członków straży pożarnej i pogotowie ratunkowe w Korei Południowej.
Usługi karetka ratunkowego świadczone przez National Emergency Management Agency (NEMA) w Korei Południowej są profesjonalne, dobrze zorganizowane i świadczone bezpłatnie. Jednak zgodnie z prawdą dla służb ratunkowy w większości krajów na całym świecie brak koordynacji pomiędzy pogotowiem ratunkowym a szpitalami negatywnie wpływa na czas początek leczenie i ostatecznie na wyniki pacjent w nagłych przypadkach medycznych, takich jak udar mózgu.
Z tego powodu zespół Inicjatywa Angels w Korei Południowej i czterech uczestniczących w badaniu szpitali poprosił NEMA o zorganizowanie serii przełomowych wspólnych warsztatów symulacja mających na celu optymalizację ścieżki przedszpitalnej dla pacjentów z udar.
Pierwszy krok to zawsze najtrudniejszy krok, który odzwierciedla Sungsin Park, kierownika programu Angels w Korei Południowej, dla którego seria wspólnych symulacji zespołu zespół ratownictwa medycznego (ZRM) ratunkowego przeprowadzonych w 2021 r. przeliteruje początek rozszerzonej kampanii mającej na celu skrócenie czasu początek do drzwi i od przyjęcia do wdrożenia leczenie.
Szkolenie symulacyjne jest cennym narzędziem do optymalizacji ścieżki udar. Zmniejsza opóźnienia leczenie i poprawia wydajność poprzez identyfikację wąskich gardeł w szpitalach uczestniczących w badaniu, stanowi podstawę wspólnie uzgodnionego multidyscyplinarnego planu działania w zakresie wdrażania rozwiązań oraz pielęgnuje nastawienie na jakość.
Mimo że staranne zespoły szpitalne i przedszpitalne mają za zadanie usprawnić swoje odpowiednie ścieżki leczenia, to na granicy pomiędzy szpitalem a zespół ratownictwa medycznego (ZRM) ratunkowym, gdzie można zaoszczędzić cenne minuty, z dalekosiężnymi konsekwencjami dla pacjentów z udar.
Współpraca agencji rządowej w Korei Południowej ze szpitalami i Inicjatywa Angels była przełomowym rozwojem i wynikiem rozległego planowania i komunikacji. Pierwsza wspólna symulacja odbyła się w województwie Changwon Gyeongnam w szpitalu Yonsei S, jednym ze szpitali specjalizujących się w leczenie udaru w dniu 26 lipca. Jej sukces pozwolił na przeprowadzenie trzech kolejnych symulacji – w Narodowym Szpitalu Uniwersyteckim w Chungbuk w Cheongju w województwie północnym Chungcheong, Krajowym Szpitalu Uniwersyteckim w Kyungpook w mieście Daegu Metropolitan oraz w Narodowym Szpitalu Uniwersyteckim w Chuncheon w Gangwon.
W przypadku Sungsin i jego zespołu projekt ten oznaczył gwałtowną, ale ostatecznie satysfakcjonującą krzywą uczenia się. Scenariusze zostały opracowane w Centrum Symulacji Udaru w Brnie w Czechach i dostosowane do lokalnych warunków. Uczestnicy zostali dokładnie poinformowani o celach szkoleniowych, przydzielonych im rolach i informacjach o pacjent. W celu wdrożenia działań naprawczych uzgodnionych podczas podsumowania powtórzono symulacje.
Członek Zespół Angels i koordynator symulacja, JuWan Kim, zarejestrowali się na szkolenie w zakresie nagrywania i edycji filmów wideo, aby stworzyć klipy, które stanowią ważny element oceny wyników i zachęcania do dyskusji zespołu. Tak więc dobrze wyprodukowano klipsy wykonane przez JuWan, które teraz staną się podręcznikami terenowymi w celu wsparcia szkoleń w ramach regionalnego systemu przedszpitalnego.
symulacja w Narodowym Szpitalu Uniwersyteckim w Kyungpook rozpoczyna się w karetka, gdzie 119 funkcjonariusz szybko pracuje, aby ocenić pacjent podczas uzyskiwania informacji od członka rodziny. Szpital został wstępnie powiadomiony, a gdy karetka dotarła do miejsca docelowego, pielęgniarka i lekarz oddziału ratunkowego spotykają się przy wejściu. pacjent jest przenoszony bezpośrednio do pracowni obrazowania TK, przed udaniem się na szpitalny oddział ratunkowy w celu leczenie.
"Ze względu na wiele drzwi", lekarz udar wspomniał o tym podczas przeglądania nagrania. Jest to jedna z dosłownych barier, które szpital omówi w swoim planie działania.
Symulacje pokazały kilka możliwości poprawy, mówi Sungsin. "Powiadomienia wstępne nie są właściwie wykorzystywane. Lekarze i pielęgniarki powtarzają te same oceny neurologia. Zbyt dużo czasu poświęcono na uzyskanie zgoda pacjent i jako zespół nie udostępnili sobie nawzajem wszystkich istotnych informacji. Procesy różnią się w zależności od szpitala, co wskazuje na potrzebę standaryzacji protokołów”.
Jednak jedna rzecz jest niezwykła spójna we wszystkich czterech filmach symulacja – w każdym przypadku poczucie misji pojawia się w powietrzu, ponieważ uczestnicy mówią o wszystkim w zadaniu. Dalsze szkolenia mogą pomóc w kształtowaniu ścieżki leczenia i oferować większej liczbie pacjentów z udar drugą szansę w życiu, ale emocjonalne zaangażowanie zespołów po obu stronach tych drzwi szpitala jest czymś, czego nie można symulować.
