PIERWSZA SEKWENCJA | neurolog
Szpital Universitario Virgen del Rocío w Sewilli (HUVR) jest największym i prawdopodobnie najlepszym szpitalem w południowej Hiszpanii znanym zarówno w Hiszpanii, jak i poza nią z uwagi na jakość prowadzonych przez niego badań. Jest to jeden z głównych krajowych dostawców trombektomii mechanicznej i katalizator doskonałości w leczenie udaru mózgu w regionie, w którym pomógł wielu innym szpitalom w udoskonaleniu ścieżki leczenia.
Silnik napędzający doskonałość leży w beztłuszczowej ramie neurolog, dr Francisco "Pachi" Moniche, który opowiada o swojej pracy z taką intensywnością, jakiej oczekujesz od kogoś, kto poświęcił czas i ponownie zauważył różnicę między życiem a śmiercią. Nadal czuje to głęboko – moment, w którym właściwa decyzja w odpowiednim momencie zmienia czyjeś życie. W rzeczywistości powiedział on swoim mieszkańcom, że jeśli kiedykolwiek przestanie się emocjonować, gdy pacjent z pacjent z udarem odzyskuje zdolność do mówienia i poruszania się, powinien mu powiedzieć, aby przestał.
Nie ma zagrożenia, że dr Pachi Moniche rzuci palenie w najbliższym czasie. Przez ostatnie 16 lat neurolog wiedział od początku jego pobytu, że udar mózgu jest tym, co nazywa "najlepiej". W przypadku chorób zwyrodnieniowych, takich jak stwardnienie rozsiane lub choroba Parkinsona, lekarz może spróbować utrzymać i poprawić jakość życia pacjent. Jednak leczenie udar mózgu może przywrócić komuś życie – i to jest coś, czego lekarz nie może osiągnąć.
Podobnie jak w wielu szpitalach, w których jest pokolona, w HUVR istnieją znaczące odległości oddzielające radiologię, ratunkowy i oddział lecznia udarów. Jednak powiadomienie z wyprzedzeniem przez pogotowie ratunkowe oznacza, że zespół udarowy może spotkać się z pacjent przy wejściu i zebrać odpowiednie informacje od zespołu karetka ratunkowego i przeprowadzić ocenę pacjent wg Skala oceny udaru mózgu NIH, ponieważ jest on bezpośrednio podłączony do pracownia TK.
W przeszłości przenosili pacjent na szpitalny oddział ratunkowy w celu leczenie, mówi dr Moniche. "Ale zdaliśmy sobie sprawę, że tracimy czas".
Określenie odpowiedniej osoby do leczenia pacjent podczas badania TK było kwestią logistyczną personelu i DNA. Oddział oddział lecznia udarów znajdował się zbyt daleko, a przy tylko jednej pielęgniarka udarowa pracującej w trybie dyżurnym oddział pozostawałby bez nadzoru. Radiologia była w odwrotnym stopniu od ryzyka. Następnie dr Pachi poszukał w lustrze i znalazł dokładnie osobę, której szuka.
Same wstrzyknięcie leku trombolitycznego nie znajduje się w każdym podręczniku neurolog. Pewne naleganie na bardziej konwencjonalne środowisko z pielęgniarkami i monitorami, nawet jeśli wiąże się to z pewnym opóźnieniem. Ale odłożenie miracleu nie znajduje się w DNA dr. Moniche. Nie może też zgodzić się z neurolog, który podczas ostatniego webinaru wyraził opinię, że wykonywanie zadania zazwyczaj przypisanego pielęgniarkom, dr Moniche, jest podważającym zadaniem pracy zespołowej.
I tak nie rozumie pracy zespołowej. Przeciwnie. "Gdy wszyscy razem pchasz nosz, to pracujesz jako zespół" - mówi. "Co jest najważniejsze, to pacjent i nikt nie jest zbyt ważny, aby mu pomóc."
#2 MÁLAGA | pielęgniarka udarowa
Oddział oddział lecznia udarów w Szpitalu Uniwersyteckim Virgen de la Victoria w Málaga znajduje się na czwartym piętrze, na przejechanym windą i szybkim spacerze z dala od pracownia TK znajdującej się na parterze w pobliżu szpitalny oddział ratunkowy. To jest droga, którą Paloma Caro bardzo dobrze zna.
Kiedy pacjentka z pacjent z udarem zostanie przywieziona do szpitala, to ona będzie pokonywać jej kroki na schodach, a jej tempo szybko pospieszy się ze znanym gwałtownym oczekiwaniem i obawą.
Paloma nie pamięta dokładnie, dlaczego 20 lat temu wybrała pielęgniarstwo, ale bardzo wyraźnie pamięta, kiedy neurologia wybrała ją. Na początku swojej kariery miała trudności z znalezieniem drogi, odbijaniem się pomiędzy miastami a specjalizacjami.
"Nagle moje duże doświadczenie – rok pracy jako ochotnik na Dominikanie i Haiti, w środku katastrofalnego trzęsienia ziemi z 2010 roku".
Wracając do Hiszpanii i niedawno ukończyła studia magisterskie w dziedzinie zdrowia międzynarodowego, znalezienie jej neurologia trwało jeszcze kilka lat. Ale jak to się udało, miała poczucie uznania – a teraz jest to osobiste, mówi. "Nie tylko jako pielęgniarka, ale jako kobieta – czuję, że wszystko, co należy zrobić z udar, jest warte mojego czasu".
Po otwarciu w 2018 r. dołączyła do oddział lecznia udarów na Virgen de la Victoria, a ich pierwsza tromboliza pozostaje świeża w jej pamięci:
"Wszyscy członkowie zespołu byli zdenerwowani, to był pierwszy raz dla kilku z nas. W drodze do dołu myślałem o dawkach, skutkach ubocznych, sygnałach ratunkowy, limitach ciśnienie krwi... Następnie usłyszałem, jak lekarz prosił mnie o przygotowanie tromboliza. Pamiętam oczy pacjent. Nie mógł mówić, kiedy przyszedł, ale po kilku minutach zaczął krzyczeć, „Hej, słuchaj, to znowu mój głos!” Czułem się jak magik i pamiętam podziękowanie naukom za to, aby było to możliwe”.
„pielęgniarka udarowa przechodząca na badanie TK jest prawdopodobnie jednym z najlepszych przykładów tego, co oznacza „praca zespołowa””” – mówi Paloma. "Jesteśmy zaangażowani w cały proces i rozumiemy naszą odpowiedzialność. Jednocześnie neurologowie są teraz bliżej, komunikacja jest lepsza i czujemy się bardziej szanowani, więc relacja jest silniejsza.
"Pomiędzy pielęgniarkami na oddział lecznia udarów ważna jest również praca zespołowa, ponieważ jeśli Twój współpracownik idzie na badanie TK, ponosisz odpowiedzialność za swoich pacjentów, więc od początku każdej zmiany pracujemy obok siebie."
Zaangażowanie Paloma w leczenie udaru doprowadziło ją do objęcia nieoficjalnej roli przywódczej w jej szpitalu. "Chcę po prostu dzielić się swoją wiedzą i entuzjazmem ze współpracownikami, aby pacjent zawsze otrzymywał najlepszą możliwą opiekę, bez względu na to, kto jest dyżurny."
Kiedy idzie do domu pod koniec zajętej zmiany, często, aby spalić olejek do północy podczas studiów doktoranckich, wie, że zespół robi to, co najlepsze i że wszyscy czują się docenieni i docenieni. "To niesamowite uczucie".
3 ALMERIA | pielęgniarka SOR
Szpital Uniwersytecki Torrecárdenas w Almeríi wkrótce otrzyma drugą nagrodę diamentową Europejska Organizacja Udarowa (ESO) Angels, która będzie nagradzana za doskonalenie, w którym czas oczekiwania między przybyciem do szpitala a podaniem leku spada poniżej 45 minut dla 80% pacjentów, a wskaźnik rekanalizacja sięga 34%. Diamentowa nagroda Angels Leczenie pacjentów podczas badania TK jest kluczowym priorytetem, które wdrożyli od samego początku.
Szlak udar w szpitalu Torrecárdenas jest badaniem w zakresie logicznym. W przypadku podejrzenia udar zespół zespół ratownictwa medycznego (ZRM) ratunkowego powiadamia o tym neurolog i szpitalny oddział ratunkowy ratunkowego (ED), którzy z kolei ostrzegają radiologię. pacjent jest spotykany przy wejściu i zabierany w krótkiej przerwie w obszarze krytycznym ED do pracowni obrazowania TK na podłodze. Po leczenie tromboliza pacjenci są przyjmowani na oddział lecznia udarów lub, jeśli są oni również kandydatami do trombektomii, na salę neurointerwencyjną bezpośrednio przylegającą.
Za podanie leku trombolitycznego odpowiada Mari Paz Fernández, pielęgniarka z oddziału SOR, która stwierdziła, że aktywnie podchodzi do swoich pacjentów i angażuje się w opiekę nad nimi. Po 17 latach jako pielęgniarka nauczyła się, że nie pozwala jej pracować na hawoc z jej emocjami, ale udar może być wyjątkiem.
"Tuczas cię zaznacza", mówi. "Bawi się Pan/Pani, że może się zdarzyć komuś, kochana osoba, dlatego stara się Pan/Pani jeszcze bardziej, aby zapewnić pacjentom najlepszą opiekę i może oczekiwać na jakość życia."
To młodszi rodzice, którzy jej najbardziej dotykają, mówi, że przypomina sobie 40-letnią kobietę afazyjną z niedowładem połowiczym prawostronnym. "Nasze wieki są podobne i zobaczyłem, jak się w niej znajduje. Przytłaczało mi to myśleć, że mogłam być tą kobietą”.
Jednak po podaniu bolusa Mari widziała, jak łzy się w oczach pacjent i odczuwała ściskanie jej dłoni. Ona mówi: "Uczucie, kiedy ktoś cię po prostu dziękuje, patrzy na Ciebie – to pozostaje z Tobą na zawsze".
Mari dorosła, wiedząc, że chce pracować w służbie opieka zdrowotna i wybrała pielęgniarstwo, ponieważ oznaczało to więcej czasu z pacjentami. Jej doświadczenie obejmuje pracę w zespół ratownictwa medycznego (ZRM) ratunkowym, który dał jej cenny wgląd w interfejs pomiędzy fazami przedszpitalnymi i wewnątrzszpitalnymi oraz znaczenie koordynacji między zespołami.
Kocha swoją pracę, ponieważ nie są one takie same, a jej zdaniem ludzkość jest największa i najgorsza. Pracując w zespole, który ratuje życie, czuje się niezwykle dobrze, mówi.
Jako pielęgniarka ratunkowy jest odpowiedzialna za tromboliza, uważa, że jest to uzasadnione. "Ostatecznie udar mózgu jest ratunkowy sytuacją."
GRANADA NR 4 | pielęgniarka radiologiczna
To praca nad zmianą sposobu myślenia. Estefanía Terrón, radiolog w Szpitalu Uniwersyteckim w San Cecilio w Granadzie, pamięta o takiej chwili. Zdarzyło się to dość szybko po zmianie protokołu udar mózgu w szpitalu i przydzieleniu do zespołu zadania wstrzyknięcia leku trombolitycznego. Tym razem neurolog miał problem z podziękowaniem i podziękowaniem zespołowi pielęgniarstwo radiologicznych za ich doskonałą pracę i przekazaniem informacji o szybkim powrocie pacjent do zdrowia.
"pielęgniarka, która podała bolus, pobiegła, aby powiedzieć swoim współpracownikom i zdać sobie sprawę, że ich rola była ważna, prowadząc do łez."
Potem był to inny zespół.
Estefanía uosabia dwie cechy, które przyciągają ludzi do kariery w pielęgniarstwo – odwagi i pragnienie pomocy innym. Obie te
atrybuty to powód, dla którego dwa lata temu powiedziała "tak", kiedy w ramach projektu dotyczącego opracowania protokołu leczenia udar i wydłużenia czasu leczenie, opcja leczenia podczas badania TK została przedstawiona wszystkim usługom zaangażowanym w kod leczenia udar.
"Tak", powiedział Estefanía, jej zespół by to zrobił.
Wcześniejsze leczenie miało miejsce na OIT, ale z pracownia TK zlokalizowaną bezpośrednio na szpitalny oddział ratunkowy nowy protokół był potencjalną zmianą, która ostatecznie skróciłaby średni czas oczekiwania między przybyciem do szpitala a podaniem leku do mniej niż 35 minut.
"Wiedzieliśmy z badań, że było to najlepsze dla pacjentów" - mówi Estefanía. Nie myślała dwa razy o włożeniu ręki.
Możliwość podejmowania decyzji z korzyścią dla pacjentów jest jedną z rzeczy, które kocha w swojej pracy. Odkąd była dzieckiem, wiedziała, że pielęgniarstwo piersią to jej cel, ale jako pielęgniarka na szpitalny oddział ratunkowy i zespół ratownictwa medycznego (ZRM) ratunkowego odkryła, że dzwoniła. Praca w warunkach ratunkowy pielęgnowała swoje przekonanie w pracy zespołowej; następnie udar mózgu i krytyczne znaczenie czasu w leczenie udaru mózgu prowadzą ją do radiologii, gdzie szybko odróżniała się od siebie jako lidera.
Zmiana jest zawsze trudna, Estefanía mówi, że można pokonać strach, koncentrując się na zapewnianiu pacjentom wysokiej jakości opieki. "Kluczem jest empatia i umieszczenie się w miejscu pacjent. Zawsze mówię moim współpracownikom: „Jeśli pacjent był moim ojcem, jak chciałbym, aby zespół działał?”
