Mówią, że sukces polega głównie na zarządzaniu szansami. Kluczem do sukcesu jest okazjonalne przygotowanie się na wypadek, gdy się zdarzy.
Gdy konsultant Angels, Fransisca Elisabet, w marcu 2024 r., wsiadła z Dżakarty do jej rodzinnego Balikpapanu w wschodnim Kalimananie, szansa, że znajdzie ją. Były lekarz pierwszego kontaktu był konsultantem Angels konsultant od kilku tygodni, a po wzięciu udziału w wydarzeniu Angels w Dżakarcie wróciła do domu z wieloma przemyśleniami.
Jedna myślała, że mogła się wydarzyć u niej, jak bardzo szczęśliwie było wrócić do domu. Przed dołączeniem do Inicjatywy Angels Sisca i jej mąż Wilsen byli od trzech lat rozróżnieni od życia zawodowego. Nowa praca pozwoliła jej na przeniesienie małego syna z Bandunga do Balikpapanu, gdzie Wilsen pracowała jako geologik.
Wśród pasażerów wsiadających do lotu o 19:00 z Dżakarty było jednym z nich, który silnie przypominał legendę Argentyńską piłkę Lionel Messi – przypominającą tak uderzającą, że Sisca nie może wskazać starszego mężczyzny na siedzeniu obok niej. Zdała sobie sprawę za późno, że złamała pieczęć na niewidocznej granicy między pasażerówmi, która sprawia, że lotniczą gospodarkę wypada. Zamiast nadążać za senem, zadałaby teraz pytania od pełnego nieznajomej osoby dotyczące tego, co zrobiła i dlaczego chodziła do Balikpapanu.
Do czasu ustąpienia znaków pasów bezpieczeństwa Sisca włączyła laptop i przedstawiła swojemu sąsiadowi prezentację dotyczącą poprawy leczenie udaru i pokazała mu wszystkie materiały dostępne na stronie internetowej Angels. Dr Hendra Gunawan podał każde słowo. Był zaskoczony tym, że taki program jest dostępny poza głównymi miastami. To był, powiedział dokładnie, czego potrzebował Balikpapan.
Szansa, że Sisca będzie siedziała obok neurolog ze szpitala ogólnego Dr Kanujoso Djatiwibowo, jednego z czterech szpitali w Kalimananie Wschodniej, gdzie miała nadzieję wywrzeć wpływ. Dr Hendra częściowo emerytał się, nie pracował już w pełnym wymiarze godzin w Kanujoso, ale jego syn dr Athony Gunawan był neurolog ogólnym szpitala i neurointerwencją. "Mój syn będzie bardzo zainteresowany" - powiedział Sisca. "Jest mądry, dwójka z Was może współpracować."
Dwie godziny spiekania w przeszłości i gdy tylko byli na lotnisku, czekali na odbiór bagażu, dr Hendra zadzwoniła do swojego syna i oddała Sisce telefon.
Kochaj swoją pracę
"Rozmowa wideo od mojego ojca i dr Sisca była czymś nieoczekiwanym" - mówi dr Anthony Gunawan (34). W rzeczywistości szukał sposobów rozwoju usług udar w Kanujoso od czasu dołączenia do szpitala w marcu 2023 r., po rezydentu neurologia na Uniwersytecie Hasanudin w Makasar i stypendium w zakresie neurologia interwencyjnej na tym samym uniwersytecie. Skontaktował się z Angels w sprawie szkoleń dla jego szpitala, ale nie ustalono daty. Teraz nowo zatrudniona Inicjatywa Angels z własnego miasta rozmawiała z nim przez telefon jego ojca.
Balikpapan był tam, gdzie jego ojciec opuścił ślady, które dr Anthony później zrobiłby. Mówił: "O ile pamiętam, że mój ojciec był neurolog. Kiedy byłem mały, mieszkałem w domu, który również służył jako gabinet mojego ojca. Każdego dnia obserwowałam, jak ojciec ćwiczył jako neurolog z dużym entuzjazmem. Nawet podczas świąt często towarzyszylibyśmy ojcu w szpitalu po wyjeździe do kościoła lub spacerie.
"Na biurku mojego ojca w domu znajduje się wiersz o nazwie "kochaj swoją pracę". Nauczył nas, aby zawsze kochać naszą pracę, abyśmy zawsze pracowali szczęśliwie”.
Wschodnia Kalimantan ma najwyższą częstość występowania udar w całej Indonezji, a większość pacjentów z udar otrzymuje jedynie terapia przeciwzakrzepowe i inne leczenie wspomagające, co skutkuje bardzo wysokim odsetkiem niepełnosprawność – mówi dr Anthony.
"Obsługując pacjentów z udar w poradni, spotkałem się z wieloma pacjentami, którzy cierpieli z powodu ciężkich niepełnosprawności po udar. Wiele z nich zostało zwolnionych z pracy i znalazło się w zubożeniu lub ich rodziny z powodu obciążenia pracą i stawienia czoła innym problemom społecznym. W ten sposób neurolodzy w wschodnim Kalimananie są zmotywowani do poprawy usług leczenie udaru”.
Szpital dr Anthony'ego jest państwową placówką posiadającą dość odpowiednie zasoby, mówi. Badanie badanie TK, MRI, pracownia cath oraz nowoczesny oddział lecznia udarów, w którym brał udział ojciec, pomogły w budowaniu. Ale jak powiedziałby Sisce następnego dnia, kod udar nie został wdrożony, pojawiły się luki w wiedzy do wypełnienia, a także do momentu powstania udar w ich prowincji, potrzebowali pomocy.
Odpowiednie miejsce we właściwym czasie
Szansa może stwarzać możliwości, których nie znalazłby się inaczej, takie jak przebywanie we właściwym miejscu we właściwym czasie i spotykanie się z właściwą osobą. Wykorzystanie tych możliwości i przekształcenie ich w sukces wymaga dyscypliny i działania. Sisca zgłosiła się do szpitala Kanujoso po mniej niż 12 godzinach od przybycia do Balikpapanu. Wraz z dr Anthonyem podzieliła się śmiechem na temat jej ewentualnego spotkania z tatą, a następnie przyszli do pracy.
Szkolenie i symulacja znajdowały się na szczycie programu, ale ponieważ biurokracja szpitalna wymagałaby czasu na zwrócenie szczególnej uwagi na taką interwencję, Sisca zorganizowała dla zespołu prowadzącego przez dr Anthony udział w dwudniowym wydarzeniu Dzień Angels czerwcu – "czyli mieliby w głowie zdjęcie tego, czego się spodziewać".
Warsztaty i symulacja w szpitalu Kanujoso odbyły się miesiąc później w dniu 27 lipca i otrzymano je z entuzjazmem, dużą liczbą pytań i chętnymi ochotnikami. Wzięło to udział w warsztatach pielęgniarek dotyczących opieki poostrej oraz w protokole FeSS (Fever - gorączka, Sugar - cukier, Swallowing - przełykanie) przez Ns. Elis Nurhayati Agustina z National Brain Center w Dżakarcie, której prezentacja na Dzień Angels zainteresowała dr Anthony.
Trzy dni później Sisca ponownie odwiedziła Kanujoso, tym razem porozmawiała o monitorowaniu jakości. Pokazała im, jak korzystać z rejestru poprawy jakości leczenie udaru RES-Q, i zidentyfikowano członków personelu, którzy byli odpowiedzialni za wprowadzanie danych pacjent.
Następnym razem, gdy monitorowała, w dniu 16 sierpnia, w rejestrze było już 38 pacjentów, z których niektórzy byli leczeni tromboliza. Do 4 września było 84, ale odsetek pacjentów leczonych trombolitycznie w czasie poniżej 60 minut nadal nie spełniał kryteriów nagroda WSO Angels. Zespół w Kanujoso został głęboko zanotowany, a do 30 września zarejestrował 116 przypadków. Potwierdzenie statusu nagroda stanowiłoby jedynie formalność.
Więcej niż koincydencja
W ciągu dziewięciu miesięcy, które nastąpiły po spotkaniu Sisca i jego ojca na lot z Jakarty, wiele się zmieniło w jego szpitalu, dr Anthony mówi. "Spróbowaliśmy odbudować kompleksową usługę leczenia udar, począwszy od udoskonalania systemu i przepływu leczenie udaru od fazy ostrej do Późna faza ostra. Wreszcie stworzyliśmy skuteczniejszy system kodów leczenia udar.
"Zaczęliśmy również budować system interwencyjnych usług neurologia w celu wspierania mechanicznych zabiegów trombektomii, począwszy od utworzenia interwencyjnego zespołu neurologia, wysłania czterech pielęgniarek na szkolenie w zakresie neurointerwencji, wyposażenia narzędzi i urządzeń do trombektomii oraz opracowania standardowych procedur operacyjnych do zabiegów neurointerwencyjnych.
"Nasza nadzieja na przyszłość polega na stworzeniu bardziej zintegrowanego systemu leczenie udaru, który obejmuje inne szpitale wokół nas."
Balikpapan powinien być dumny z posiadania oddział lecznia udarów, takiego jak oddział w Kanujoso, Sisca mówi, że zauważyła brak stratyfikacji na oddziale (w oparciu o członkostwo w ubezpieczeniach krajowych i możliwość zapłaty), która zaszczepia niektóre sektory indonezyjskiego systemu opieka zdrowotna. "Brak dyskryminacji ze względu na status".
Powinni być dumni z dr Anthony. "Jest nadal bardzo młody, bardzo skromny, a każdy mówi o tym, jak mądry jest", mówi Sisca.
Jeśli chodzi o ojca, szansa nie została całkowicie sfinalizowana z Siscą i dr Hendra. W dniu 1 czerwca Sisca uczestniczyła w Krajowej Konferencji neurologia w Surabaya we wschodnim języku Java. Spożywała śniadanie w hotelu, kiedy zauważyła znajomą twarz wśród gości. Kiedy ją rozpoznał, dr Hendra usiadła przy stole, a dwoje z nich wspólnie spożywało śniadanie.
"Już dostałem omeletę i powiedziałem, że muszę jeść więcej białek, i pobrałem go więcej warzyw i sałatki", śmia się, pamiętając te drobne uprzejmości między dwoma obcymi w samolocie, gdzie spotkanie losowe mogło być czymś więcej niż koincydium.
