Szkolenie w zakresie symulacja po leczeniu ostrym w Aveiro w Portugalii przyniosło przypadkową i trwałą lekcję dotyczącą pracy zespołowej i komunikacji.
Louis Pasteur przychyla się do przygotowania umysłu, co oznacza, że znanemu francuskiemu chemicy oznaczało, że okazje, zarówno w nauce, jak i w życiu, są wykorzystywane wyłącznie przez osoby, które są uważne i mądre. Tak właśnie się stało, że szansa na Węgrzech doprowadziła do przełomowego szkolenia symulacja w Portugalii, które może mieć wpływ na opiekę po ostry udar mózgu mózgu w wielu szpitalach.
historia rozpoczyna się w Budapeszcie i polega na losowym spotkaniu pomiędzy Inicjatywa Angels Queiroga i Marią Assunção Matos, logopedą i wykładowcą na Wydziale Nauk Medycznych Uniwersytetu Aveiro. Obaj udali się do Budapesztu, aby dowiedzieć się więcej na temat żywienia i dysfagia u pacjentów z udar. Do czasu, gdy wrócili do Portugalii, nasiona została posadzona na potrzeby szkolenia w zakresie opieki nad pacjentem po ostry udar mózgu mózgu, które okazałoby się być pierwszym w obu przypadkach.
Siła symulacja
symulacja ścieżki udaru jest podstawą szkolenia prowadzonego przez Angels i potężnym narzędziem do demonstrowania wpływu najważniejszych działań priorytetowych na czas leczenie w fazie nadostrej. Publikacja opublikowana w Europejskim Biurze Udaru Mózgu w imieniu Komitetu Symulacji Europejska Organizacja Udarowa (ESO) zawiera dowody, że uczestnicy, którzy nabyli swoje umiejętności w ramach symulacja, wykonali do 69% lepiej niż ich tradycyjnie przeszkoleni współpracownicy i przechodzą do jej opisu: "Szkolenie zespołu oparte na symulacji może poprawić wydajność zespołu poprzez poprawę komunikacji, pracy zespołowej i przywództwa... W przypadku udar niedokrwienny, szkolenie symulacja wykazało jego skuteczność pod względem poprawy wiedzy, czasu, pracy zespołowej, interdyscyplinarnej wymiany kompetencji oraz pewności pracowników służby zdrowia w sytuacjach ratunkowy”.
Symulacja fazy przedszpitalnej i fazy nadostrej pomogła wielu szpitalom Angels i zespołom karetka zapewnić wyższą jakość opieki, zmniejszyć opóźnienia w leczenie i poprawić wyniki leczenia pacjent.
Ale to, co Cláudia i Assunção pomyśleli o tym, jak wylądowali w Lizbonie, było symulacja opieki poostrej w Simula, Centrum Symulacji Klinicznej Uniwersytetu Aveiro.
Podróż z powrotem do życia
W opiece po leczeniu ostrym osoba, która przeżyła udar, robi pierwsze kroki w nieznanym świecie. W zależności od stopnia powagi ich przypadku, mogą oni mieć pewne trudności z komunikacją lub nie być w stanie komunikować się w ogóle. Ich mobilność może być ograniczona, a uszkodzenie neurologiczne w wyniku udar mózgu mogło spowodować zaburzenie połykania zwane dysfagia, które w przypadku niewykrycia może spowodować aspirację, złe odżywianie i zapalenie płuc.
Pacjenci, którzy wyzdrowią po udar mózgu, są niezwykle narażeni na ryzyko i zarówno oni, jak i ich rodzina będą polegać na zintegrowanej opiece i interwencji ze strony multidyscyplinarnego zespołu specjalistów ds. udar mózgu, aby wspierać powrót do zdrowia funkcjonalnego, nauczyć się umiejętności, które utracli, odzyskać jak najwięcej funkcjonalności i niezależności, a także zostać ponownie zintegrowani w społeczeństwo. Zespół ten powinien obejmować lekarzy udar, fizjoterapeutów, pielęgniarek udar, fizjoterapeutów zajęciowych, terapeutów mowy i języka, fizjoterapeutów i dietetyków, psychologów klinicznych i pracowników socjalnych. Standardowe leczenie pacjentów otrzymujących w tej fazie ma długoterminowe konsekwencje dla ich przeżycia i jakości życia.
Ułatwione przez Angels Angels szkolenie w Późna faza ostra jest priorytetem protokołu FeSS (Fever - gorączka, Sugar - cukier, Swallowing - przełykanie) dotyczącego leczenia gorączki, cukru i połykania, który wykazał znaczne zmniejszenie liczby zgonów i niepełnosprawność, ale wprowadzenie korzyści z symulacja szkolenia dla opieki poostry byłoby pierwszym.
Szansa na ponowną interwencję
Nie miała pojęcia, że w jej własnym kraju istniało takie zaawansowane technicznie centrum symulacja, Cláudia przypomina sobie rok później. Jednak szybko skorzystała z okazji przyznanej przez pokorę, a dzięki pomocy Assunção i jej kolegi fizjoterapeuty z Szkoły Nauk o Zdrowiu na Uniwersytecie w Aveiro, Anie Rita Pinheiro, Zespół Angels w Portugalii zaprosił zespoły z dwóch szpitali do warsztatów symulacja w Simula na koniec kwietnia 2021 r.
Aveiro znajduje się około połowy drogi pomiędzy miastami Porto i Coimbra. Dla zespołu z Centro Hospitalar Tondela-Viseu, jednogodzinna wycieczka samochodem na zachód w kierunku wybrzeża atlantyckiego Portugalii; pracownicy ze szpitala Hospital Padre Américo, rozpoczynający się z Penafielu na północnym wschodzie Porto, trafili do niego pięć minut później.
Wybór szpitali miał związek z wdrożeniem projektu Angels w terenie, mówi Cláudia. Potrzebowali oni zastrzyku w ramię lub ich wydajność na wysokim poziomie w fazie nadostrej sprawiła, że stały się one logicznym wyborem do ćwiczeń poostrych.
I jeszcze raz pojawiła się szansa. Ze względu na ograniczenia Covida dotyczące wielkości spotkań, tylko siedem osób z każdego szpitala mogło zostać zaproszonych, z których każda reprezentuje inną specjalizację. To mówi konsultant Angels, Ânia Gonçalves, okazała się idealną strategią maksymalizacji wiedzy interdyscyplinarnej i lekcji na temat pracy zespołowej, którą mieliby zapewnić warsztaty.
Patrzenie w lustro
Warsztaty odbywały się w ciągu dwóch dni, z pierwszym dniem poświęconym zaburzeniom komunikacji i strategiami ułatwiającymi komunikację zarówno z pacjent, jak i w zespole. Dysfagia była celem drugiej doby. Uczestnicy otrzymali instrukcje dotyczące zaburzeń połykania, higieny jamy ustnej i odżywiania, badań przesiewowych w celu wykrycia dysfagia i strategii interwencji przezdyscyplinarnej. W każdym przypadku zespoły miały możliwość zastosowania i przetestowania swojej wiedzy w symulowanych przypadkach klinicznych, a następnie wielospecjalistyczną dyskusję w celu oceny i analizy wydajności. Podobnie jak w przypadku symulacja, podsumowanie zostało zarejestrowane, aby uczestnicy mogli następnie obserwować swoje interakcje jako zespół. "Ważne było dla nich, aby mieli lustro swojej własnej dynamiki, aby mogli dowiedzieć się o swojej komunikacji nie tylko z pacjent, ale ze sobą" - mówi Cláudia.
W niektórych przypadkach role zostały zamienione, aby uczestnicy mogli doświadczyć wyzwań, z jakimi stają inni członkowie ich zespołu. W trakcie warsztatów mogą oni liczyć na przywództwo i wskazówki dwóch znakomitych nauczycieli ze szczególnym zainteresowaniem udar mózgu.
Poznaj nauczycieli
Assunção zainteresowała się zaburzeniami komunikacji, kiedy jako nastolatka spotkała grupę dzieci z autyzmem na obozie. Postanowiła tam, a następnie, że chciała poświęcić swoją karierę na pomoc ludziom w pokonywaniu problemów z komunikacją, chociaż nie skończyła pracować z osobami z autyzmem.
Ona mówi: "Po zakończeniu studiów, mój destiny zabrał mnie na oddział rehabilitacja w szpitalu centralnym, gdzie miałem zaszczyt poznania wielu pacjentów z udar i ich rodzin oraz interwencje w nabytej komunikacji i zaburzeniach połykania. Mój cel szybko zmienił życie tych osób.
"Są to ludzie tacy jak ja, a Ty, których życie zmieniło się natychmiast i którzy muszą radzić sobie z tak wieloma trudnymi wyzwaniami. Jednocześnie miałam możliwość zostania wykładowcą i badaczem i przyczynienia się do rozwoju moich przyszłych współpracowników w tej samej dziedzinie."
W pierwszym szpitalu dołączyła po ukończeniu studiów fizjoterapeuty, Ana Rita została przydzielona do oddział lecznia udarów i dostrzegła obowiązek włączenia się do szkolenia zawodowego dotyczącego udar i zainwestowania w ciągłą naukę w terenie.
"Z czasem i kontaktem z osobami, które pokonały udar, inspirowała mnie do zmiany życia tych osób" - mówi. "Uczucie pomagania komuś w powrocie do funkcjonowania i aktywny udział w życiu, a nie po prostu przetrwanie, to wspaniała nagroda. Nagroda ta jest obecnie wzmacniana tym, że jako wykładowca i badacz mogę dotrzeć do większej liczby osób, zwłaszcza terapeutów i innych pracowników służby zdrowia, i mam nadzieję, że wzbudzi to świadomość tego, jak ważna jest stała aktualizacja, zindywidualizacja i zintegrowana opieka nad pacjent w celu skutecznej rehabilitacja”.
Zarówno ci specjaliści, jak i nauczyciele symulacja potwierdzili znaczenie pracy zespołowej i komunikacji.
Porozmawiajmy
Komunikacja jest trudniejsza do wdrożenia w fazie po ostrej fazie, ponieważ więcej osób jest zaangażowanych i często nie są obecne na oddział lecznia udarów w tym samym czasie. Chociaż wszyscy mają ten sam cel, to nie jest to niezrozumiałe dla specjalistów z tego samego szpitala, że prawie nie znają się nawzajem. Aczkolwiek pacjenci z udar najlepiej radzą sobie, jeśli wszyscy odgrywają role w opiece poostrym leczeniu mają taki sam udział, a informacje są udostępniane w czasie rzeczywistym w celu optymalizacji bezpieczeństwa, komfortu i wyników leczenia pacjent.
Jest to lekcja, dla której idealna jest symulacja.
"Oczywiście istnieją inne sposoby nauczania", mówi Assunção i Rita. "Ale najlepszym sposobem na nauczenie się, jak coś zrobić, jest ćwiczenie. Symulacja pozwala uczestnikom szkolenia ćwiczyć teoretyczne koncepcje pod nadzorem i w "realnej sytuacji" bez obawy przed zrobieniem błędnych rzeczy i wyrządzeniem pacjent krzywdy. A danie wszystkim uczestnikom szkolenia możliwości aktywnego uczestnictwa w różnych symulowanych scenariuszach, a także obserwowanie wyników innych, daje im to samo, co sprzyja spójnej i niezawodnej relacji.
"Jednak ważne jest również podsumowanie, które ma miejsce po symulacja. Tutaj uczestnicy szkolenia są proszeni o zastanowienie się nad własnymi praktykami i decyzjami oraz o potwierdzenie, co mogliby zrobić inaczej. W tym kontekście ważne są również informacje zwrotne od kolegów i koleżanek z pracy, które łatwiej zaakceptować.
"Wielospecjalistyczna lub interdyscyplinarna praca zespołowa staje się łatwiejsza do wdrożenia, gdy profesjonaliści efektywnie komunikują się, pracują codziennie, dostrzegają wartość i ograniczenia każdej roli, a także mają możliwość omówienia każdego przypadku na zorganizowanym spotkaniu, na którym wszyscy wnoszą swój wkład jako równe, a inni czują się doceniani i szanowani."
Kolejną zaletą symulacja jest to, że uczestnicy są narażeni na perspektywę pacjent dzięki informacjom zwrotnym od osoby, która odgrywa tę rolę. Assunção i Ana Rita mówią: "Uwagi osoby oceniającej na temat imieniu pacjent wzbogacają perspektywę osoby szkolonej, która często koncentruje się na wykonaniu technicznym i naukowym oraz nie zdaje sobie sprawy z tego, że nie doceniają opinii pacjent".
Życie jest większe niż udar
Sześć miesięcy po pierwszej symulacja po leczeniu ostrym w Aveiro konsultanci i nauczyciele ponownie połączyli się w ramach warsztatów z symulacja hybrydową z zespołem Hospital Pedro Hispano w Matosinhos na północy Porto, a specjaliści po leczeniu ostrego z Hospital do Litoral Alentejano łączą się zdalnie z Santiago do Cacém południu osadzenia.
Były trzy powody eksperymentowania z hybrydowym przesyłaniem strumieniowym, mówi Cláudia. "Odległość, niestabilność wywołana przez Covida i sprawdzenie, jak dobrze to działa." Wyniki były obiecujące i pozwoliły na dalsze wdrożenie w regionach terenowych.
Kolejną innowacją w drugiej rundzie było umożliwienie odpowiednim zespołom obserwowania i uczestniczenia w dyskusji, jako taktyki wzajemnego zanieczyszczenia dobrych nawyków i dzielenia się doświadczeniami w głębszy sposób. Zmodyfikowana wersja tej taktyki została później wykorzystana przez kierownika projektu Angels, Ritę Rodrigues, podczas bardzo ostrej symulacja na Litwie.
Centrum symulacji symulacyjnej Simula jest od tego czasu wykorzystywane przez dr Gustavo Santo z University of Coimbra i dr Ana Paiva Nunes ze Szpitala Uniwersyteckiego w Lizbonie, który prowadzi w Simula warsztaty symulacja na temat stanu hiperostrego, a w kalendarzu znajduje się więcej warsztatów na czerwiec i wrzesień.
Cláudia podsumowuje wpływ placówki takiej jak Simula na leczenie udaru w Portugalii i w innych miejscach: "Symulacja jest dobra do standaryzacji. Jest dobry do optymalizacji szkoleń. Dobrze, żeby zespoły widziały się w lustrze. To dobre do podejmowania decyzji. Dobrze jest dzielić się nim z innymi zespołami. Dobrze jest widzieć szerszą perspektywę".
Ostatecznie jest to dobre dla pacjentów i ich rodzin, dla których Assunção i Ana Rita mają następujące rady: "Nigdy się nie poddawaj. Zmiany w życiu i wyzwania są ogromne, ale możliwe jest, że będzie nowe życie. Musisz po prostu znaleźć najlepszych pracowników służby zdrowia, którzy pomogą Ci pokonać wyzwania i uwierzyć, że życie jest większe niż udar mózgu!”
