Istnieje historia, którą chce opowiedzieć dr Jeyaraj Pandian, o kobiecie w jej czterdziestkach, u której poważny udar został częściowo sparaliżowany. Ta kobieta miała 20-letnią córkę, pierwszegorocznego studium studiów z obiecującą przyszłością, która zrezygnowała z studiów, aby zostać opiekunką matki.
Jest to historia, która może nie występować rzadko w kraju, w którym udar zmienia życie co 40 sekund, a co roku następuje 1,8 miliona nowych udarów. Tak jak w innych krajach o niskich i średnich dochodach (LMIC), udar mózgu może doprowadzić do ubogiego stanu lub ukradzić młodą osobę przyszłości.
Jednak to, co sprawia, że ta historia jest istotna, to fakt, że ofiarą udar mózgu była pacjent dr Pandian, a konsekwencje dla uczniowskiej córki ucznia z uczelni żeńskiej wywrze mu ogromną siłę. Był to chwila zachłyśnięcia dla młodych neurolog, których praca w padaczce już przyciągała uwagę na całym świecie.
Opieka nad pacjentem z udarem nie została opracowana w Indiach i chociaż ktoś zmarł z powodu udar co cztery minuty i nie było wysokiej jakości badań. Świadomość wpływu udar mózgu i niepełnosprawność na rodziny sprawiła, że dr Pandian zmienił jego koncentrację i uczynił go ścieżką, która ostatecznie widziłaby, że wybrał prezesa Światowa Organizacja Udaru Mózgu (World Stroke Organization, WSO).
Najpierw ścieżka ta doprowadziłaby do Brisbane, Australia, a także do udar stypendium w Royal Brisbane and Women’s Hospital. Biorąc pod uwagę możliwość pozostania w Australii, mimo to wrócił do Indii, gdzie zdecydował się wprowadzić zmiany w zakresie leczenie udaru i badań nad pacjentem z udar.
I jak zawsze kierują do miasta Ludhiana i Christian Medical College w Pendżabie, które stało się synonimem jego kariery. Przeniesienie do Ludhiany z Tamil Nadu we wrześniu 1990 roku, kiedy był nowo wykwalifikowanym lekarzem, jakby przeniósł się z jednego kraju do drugiego, dr Pandian mówi. Stan Pendżab był nowym krajem o innej kulturze i innym języku. Jednak był tam narysowany przez CMC Ludhiana, długą historię Christian Ethics i świadczył usługi od początku w 1894 roku, jako pierwszą szkołę medyczną dla kobiet w Azji.
Prowadzona przez kobiety do około 1953 roku stała się wiodącą instytucją edukacji medycznej. W 1988 roku dodano oddział neurologia, dwa lata przed połączeniem młodego dr Jeyaraja Pandiana – najpierw w roli osoby nadzorującej padaczkę, ostatecznie w celu rozwoju 129-letniego szpitala do pierwszego centrum leczenia udarów posiadającego certyfikat WSO w Indiach.
CMC Ludhiana nie leczyła ostry udar mózgu mózgu do 2001 roku, kiedy dr Pandian, z powrotem z wizyty do ośrodków leczenia udar w Stanach Zjednoczonych, założył swój pierwszy trzyośrodkowy oddział lecznia udarów. W ciągu kolejnych trzech lat tylko pięciu pacjentów było leczonych dożylną tromboliza, ale wszystko to uległobo zmianie po powrocie dr Pandian z Australii w 2007 r.
"Pasjonujące, ambitne, niestrudzenie, angażujące, pragmatyczne, hojne, pacjent i współpracujące". W ten sposób mentor i współpracownik badawczy opisują dr Pandiana w profilu badawczym, który pojawił się w publikacji The Lancet Neurology w lutym. Umieszczony w wiodącym na świecie dzienniku neurologia klinicznej jest bardzo dumny, mówi, nazywając go obok prestiżowej nagroda Global Stroke Services, jaką WSO przyznał mu w 2020 r.
Profil badawczy, jak również bycie honorowym, zawiera podsumowanie większej liczby rzeczy, z których można być dumnym – takich jak modele opracowane do celów nadzoru nad udar i opieki nad pacjentem z udarem oraz dla oddziałów leczenia udar prowadzących lekarz obszarach wiejskich, a także prowadzenie tworzenia sieci badań klinicznych w celu rozwoju możliwości badawczych i zajęcia się obciążeniem indyjskim w związku z udar.
Jest dużo więcej. Jako prezes Indian Stroke Association z 2021 r. dr Pandian opracował ambitny program profilaktyki, edukacji i certyfikacji ośrodka udar. Jako wiceprezes WSO od 2018 r. jego projekty obejmowały współpracę z WHO w celu wdrożenia programu poprawy leczenie udaru w Bhutan, Myanmar i innych krajach Azji Południowo-Wschodniej.
WSO, z którego został prezydentem w październiku 2024 r., jest równie częścią historia dr Pandiana jak CMC Ludhiana. Dołączył do zarządu w 2008 roku, rok po powrocie z Australii. Był członkiem WSO Policy i komisji badawczych i przewodniczył Międzynarodowej Grupie Roboczej Światowej Kampanii Udarowej.
W 2016 roku był współprzewodniczącym Światowego Kongresu Udaru Mózgu, po raz pierwszy w Hyderabadu w Indiach. Wydarzenie dostarczyło prezentacje dotyczące wkładu, jaki mógłby wnieść Indie na rzecz globalnej społeczności osób z udar. Wpływ pracy dr Pandiana w regionie był niemożliwy do przeoczenia. To, wraz z jego długim stosunkiem z organizacją, powstrzymało się od sztywnej konkurencji przy wyborze następcy prof. Sheila Martinsa do kierowania WSO. Jest pierwszym prezesem WSO, który wychodzi z Azji. On mówi: "Świetnie dla mnie w Indiach i świetnie dla mnie".
Pod jego kierownictwem nadal będzie się skupiać na łagodzeniu nierówności w leczenie udaru, zwłaszcza że ma to wpływ na Afrykę i Azję. W ciągu ostatnich czterech dekad częstość występowania udar w LMIC wzrosła o ponad 100 procent, zmniejszając się o 42 procent w krajach o wysokim dochodzie w tym samym okresie. Będzie to część jego strategii pozyskiwania finansowania od rządów i filantropów, aby pomóc w nieuczciwym rozprowadzeniu opieki i wyników. "To moja wizja", mówi dr Pandian, "i postaram się jak najwięcej zrobić".
Kiedy przejmie biuro w październiku 2024 r., stanie się ono bardziej wymagające niż kiedykolwiek wcześniej, ponieważ stara się zachować równowagę między swoją nową rolą, jego odroczeniem dla CMC Ludhiana, gdzie jest profesorem i kierownikiem neurologia, jego pracą w badaniach, a także potrzebami i przyjemnością życia rodzinnego.
To prawie 25 lat od momentu losu 20-letniego studenckiego studenckiego uczyniaka na studiach powiadomił dr Pandiana o wpływie udar mózgu i niepełnosprawność na rodziny i spowodował jego rotację w kierunku udar mózgu. "To była trudna podróż, ale widzę nagrody za ciężką pracę", mówi. "Wracając, było to bardzo satysfakcjonujące doświadczenie".
