PRZEJŚCIE DO BAYANÓW
Sol: Od jak dawna jesteś "angelem"?
Bayan: W maju 2023 roku będą cztery lata.
Sol: Co najbardziej motywuje Cię do pracy?
Bayan: Słyszy o uratowanym życiu pacjent i o wysokiej jakości leczenie, jakie otrzymywał on w szpitalu, i świadkiem tego, jak podekscytowane są zespoły udar, jeśli chodzi o różnicę, jaką dokonały dla każdego pacjent.
Mój dziadek od urodzenia miał udar i cierpiał przez długi czas. Jego imię to Nemer, który jest "tygrysem" w języku angielskim, ale oznacza, że był bardzo odważnym, bardzo trudnym, inteligentnym mężczyzną. Niestety chorował na cukrzycę, którą leczono insuliną, ale słabo kontrolowano. Częsta ekspozycja na hipoglikemia zwiększała ryzyko udar mózgu. Miał kilka drobnych udarów i z powodu braku świadomości udar nie był leczony w odpowiednim czasie.
Udar wpływał na pamięć i na jego umiejętności motoryczne. Ostatecznie nie potrafił już rozpoznać mojej matki – mojej córki – i był zły, że moja babcia, która kochała jego życie, nigdy nie odwiedziła go w szpitalu. Zapomniał, że zmarła i wierzył, że jego miłość już go nie obchodziła.
Udar mózgu nie tylko zabija tkankę mózgową, ale także może złamać serce. Dlatego ta praca jest moją pasją – tak aby inni dziadkowie mieli szansę zapamiętać wszystkie dobre stare wspomnienia i stworzyć nowe. Każdy na to zasługuje.
Sol:Hm, czy uważasz, że w Angels robisz więcej? Myślisz, że zrobiłbyś to samo w innej pracy?
Bayan: Priorytetyzacja pacjent jest tym, co motywuje moje szpitale do zapewnienia pacjentom z udar najlepszej jakości opieki. Wydaje mi się, że miałbym takie samo poświęcenie w każdej innej pracy, zawsze będę robił więcej, ale w Angels to jest emocjonalna część, która sprawia, że robisz więcej.
Sol: Proszę opowiedzieć o satysfakcjonującym doświadczeniu w trakcie pracy w Angels.
Bayan: W momencie, gdy zdałam sobie sprawę, że byłam jednym z powodów, dla których 23-letni pacjent z udarem i nowa mama mogłyby podnieść swoje dziecko z nienaruszonymi zdolnościami psychicznymi i fizycznymi. Zwłaszcza dlatego, że jestem nową mamą i wiem, jak trudno jest opiekować się dzieckiem.
Sol: Czy pamiętasz pierwszy szpital, w którym pracowałeś jako konsultant? Co się teraz zmieniło?
Bayan: W pierwszym szpitalu, z którym pracowałem, neurolog miał złe doświadczenia w leczeniu tromboliza, a szpital był bardzo oporny. Teraz otrzymuje nagroda diamentową i rozważa zwiększenie możliwości oddział lecznia udarów.
Sol: Co Twoim zdaniem jest najtrudniejszą częścią Twojej pracy?
Bayan: W Jordanii szpitale państwowe zapewniają leczenie 70% populacji, co oznacza ogromne obciążenie pracą personelu. W związku z tym nie są bardzo otwarci na nowe protokoły i ścieżki. Najtrudniejszym elementem jest opór i przekonanie ich o tym, jak bardzo mogą się zmienić w życiu pacjentów z udar.
Sol: Jak postąpisz, aby ustalić priorytety, gdy więcej niż jeden szpital poprosi o pomoc?
Bayan: Jestem jedynym konsultant Angels w Jordanii i nie mogę jednocześnie zarządzać dużą liczbą szpitali. Moja strategia polega na szczerze mówiąc, kiedy będę w stanie rozpocząć konsultację i podkreślić, że nie jest to tak, że ich ośrodek jest mniej ważny niż inne ośrodki, wręcz przeciwnie – to kwestia czasu i możliwości.
Sol: nad czym Twoim zdaniem powinien pracować Twój kraj, aby obciążenie związane z udar było widoczne?
Bayan: Świadomość, głównie, ponieważ pacjenci niestety nadal są poza oknem terapia, co poważnie wpływa na wskaźnik tromboliza.
Sol: Czy uważasz, że model Angels jest unikalny? Dlaczego?
Bayan: Oczywiście. Wcześniej pracowałam w trzech obszarach terapeutycznych, a Angels ma największy wpływ na życie pacjentów i lekarzy. Nasza pomoc i sposób komunikacji muszą spełniać wysokie standardy, a szacunek, który okazują nam w zamian, pokazuje, jak wyjątkowa jest inicjatywa.
Sol: Jak widzisz inicjatywę za pięć lat?
Bayan: Pozwól, że przedstawię dwa poglądy. Rozwija się on w nowych krajach, szczególnie na Bliskim Wschodzie, ponieważ nadal występują luki w leczeniu udar mózgu w wielu otaczających krajach. Sam w Jordanii, ponieważ liczba neurologów jest ograniczona, oficjalne sankcje wobec ministerstwa zdrowia ratunkowy za podejmowanie decyzji w szpitalach, w których nie ma neurologów. Pomoże to osiągnąć moją wizję ratowania 5000 pacjentów rocznie w Jordanii.
BAYAN DO SOL
Bayan: Jak opisałby Pan/opisałaby Pani obecne leczenie udar mózgu w swoim kraju?
Sol: Z wieloma możliwościami poprawy. Mimo że wiele zrobiliśmy w ciągu ostatnich czterech lat, nadal potrzebujemy ważnych władz (takich jak ministerstwo zdrowia), aby w większym stopniu angażować się w budowanie świadomości, szczególnie w społeczności, aby ludzie mogli rozpoznawać objawy udar i rozumieć, jak ważne jest szybkie działanie.
Bayan: Jaka jest Twoja codzienna motywacja?
Sol: Niewątpliwie, wiemy, że każdy z ziaren piasku, który włożymy w naszą pracę, będzie odzwierciedlony w leczenie pacjentów i uratowanym życiu. Kiedy idę do szpitala i lekarze wspominają, że wiedzą o Angels i widzę, że wykorzystują nasze materiały podczas leczenia pacjentów, to mnie to z dumą i daje mi siłę, aby kontynuować.
Bayan: W jakim momencie czuł/a Pan/Pani, że miał/a Pan/Pani największy wpływ na leczenie udaru?
Sol: Za każdym razem, gdy lekarz kontaktuje się ze mną, ponieważ jest zainteresowany kursami Angels lub prosi o materiały lub chce powtórzyć to, co zrobiliśmy w innej instytucji. W tych momentach czuję, że zmieniamy świat na lepsze.
Bayan: Jaka historia pacjent z udarem najbardziej Cię historia zainspirowała?
Sol: To historia ośrodka w Ekwadorze, który za trzy miesiące przeszedł z szpitala nieleczącego. W kwietniu odbyło się szkolenie multidyscyplinarne, symulacja zakończyła się powodzeniem w maju, a w czerwcu ich pierwszy pacjent został poddany leczeniu trombolitycznemu w rekordowym czasie. Kiedy lekarz prowadzący opowiadał nam historia, był tak podekscytowany, że jesteśmy zaskoczeni. Nie tylko oszczędziło to życie, ale również otworzyło drzwi dla tej instytucji, aby mogła ona jeszcze bardziej oszczędzać.
Bayan: Który ze szpitali obsługuje pacjentów z udar o najwyższej jakości? A dlaczego?
Sol: W Ekwadorze byłby to Szpital Specjalistyczny Eugenio Espejo, jeden z największych w tym kraju. Miło im mieć dyrektora medycznego, który jest bardzo zaangażowany w Angels i chce udoskonalić leczenie pacjentów z udar. Bardzo trudno im wygrać Nagrody Angels.
Myślę też, że szpital IESS w Ambato, pierwszy szpital w Ekwadorze, który otrzymał Nagrody Angels. W 2022 roku dwóch lekarzy z tego szpitala dotarło do 15 innych instytucji, aby poinformować ich o tym, jak to zrobili i pomóc im w udoskonaleniu procesów w szpitalach, które tego potrzebują.
W przypadku Peru, Narodowy Instytut Nauk Neurologicznym jest prowadzony przez neurolog, który od lat zajmuje się ulepszaniem procesów i leczenie pacjentów z udar. Jest to jeden z dwóch publicznych szpitali w Peru, który posiada certyfikat WSO. Posiadają najwięcej danych pacjent w RES-Q, a stała analiza pomogła im poprawić czas oczekiwania między przybyciem a rozpoczęciem zabiegu. Prowadziją one również coroczne kursy dla całej społeczności medycznej i co roku w październiku rozpoczynają kampanię uświadamiającą społeczności.
Na koniec znajduje się Ricardo Palma Clinic, prywatne centrum, które uzyskało certyfikat WSO w 2022 r. dzięki zespół udarowy, który poświęca godziny i godziny na znalezienie najlepszego sposobu leczenia pacjentów z udar.
Bayan: Jakie było Twoje najtrudniejsze wyzwanie w podróży Angels do tej pory?
Sol: Z jednej strony dochodzi do organów rządowych, aby upewnić się, że udar naprawdę zajmuje miejsce, na które zasługuje na program zdrowia. Odnieśliśmy sukcesy w Ekwadorze, ale w Peru staramy się.
Kolejnym dużym wyzwaniem jest czas. Jesteśmy tylko dwoma osobami w dwóch krajach i czasami nie możemy odpowiadać instytucjom tak szybko, jak by tego chciały.
Bayan: Co odróżnia Angels od innych inicjatyw związanych z opieka zdrowotna?
Sol: Nie znalazłem jeszcze, przynajmniej w Peru i Ekwadorze, inicjatywy, która robi to, co robimy. Jesteśmy sojusznikami personelu opieka zdrowotna, którego celem jest poprawa wskaźnika pacjentów leczonych, tak aby większa liczba pacjentów z udar miała kolejne szanse na życie.
Bayan: W jaki sposób praca dla Angels wpłynęła na Ciebie osobiście?
Sol: Kiedy lekarze mówią nam, że ich szpital zaczął leczyć się dzięki Inicjatywie Angels, a także symulacjach i szkoleniu, to ja jestem ogromnie podekscytowany i zadowolony z pracy, którą wykonuję.
W mojej rodzinie miałem przypadek udar i za każdym razem lekarz mówi mi o udanej tromboliza myślę, że ten członek rodziny czekał, aż jego ulubiona osoba wyjdzie ze szpitala, a jego radość z ich zdrowego widzenia i współdzielenia nowych przygód. Świadomość, że robimy wszystko, co możliwe, aby generować nowe możliwości dla milionów rodzin jest naprawdę bezcenna.
Bayan: Co się zmieniło w Twoim kraju od czasu dołączenia do zespołu?
Sol: Niewątpliwie największe osiągnięcia osiągaliśmy w Ekwadorze, gdzie udało nam się zapewnić udar potrzebną widoczność. Kilka miesięcy po dołączeniu do Inicjatywy Angels podpisałem umowę z wiceprezesem Ekwadoru, w ramach której 30 szpitali stanie się ośrodkami przystosowanymi do leczenia udar w ciągu dwóch lat. Opracowaliśmy również kampanię uświadamiającą z trzema różnymi ministerstwami, aby nadal promować świadomość wśród populacji.
Bayan: Jaka jest Twoja najlepsza rada dla kolegówAngels?
Sol: To zupełnie różni się od tego, czego mogli doświadczyć w przeszłości. Wspomniałabym również o zadowoleniu, jakie można uzyskać dzięki dostrzeganiu zmian wpływających na życie pacjentów. Powiedziałbym im, że Zespół Angels jest niesamowity i że wszyscy mamy wspólny i empatyczny duch, którego nie widziałem w innych miejscach.
Cieszymy się, gdy widzimy historie z krajów, w których nigdy nie byliśmy, interesuje nas replikowanie dobrych praktyk od osób, których nie znamy, i świętujemy sukcesy szpitali, o których nigdy wcześniej nie słyszeliśmy. To nie tylko z lekarzami i szpitalami, to dla nas motywacja.
