Ducha doskonałości Angels wykazują osoby, które dążą do doskonałości opieki nad pacjentem z udarem w swoich szpitalach i dla swoich pacjentów. Osoby, które pełnią rolę mentora dla innych szpitali i osób w większych społecznościach. Osoby, które uczestniczą w inicjatywie korzystając z dostępnych narzędzi i zasobów i robią wszystko, co w ich mocy, aby dać życiu pacjentów z udarem drugą szansę.
Po zakończeniu pracy w Instytucie Karolinska w Sztokholmie, w którym miałam zaszczyt spędzić trochę czasu, powróciłam do swojego szpitala w Sienie w Toskanii. Zmotywowana i zainspirowana nową perspektywą, rozpoczęłam proces dokonywania zmian od zorganizowania spotkania z moimi współpracownikami, aby podzielić się z nimi doświadczeniami i zainspirować ich tym, co przeżyłam w Sztokholmie. Poczułam, że moim obowiązkiem jest prowadzenie i motywowanie mojego zespołu tak, aby wdrożyć zmiany, które pozwolą utworzyć wydajną ścieżkę opieki nad pacjentem z udarem. Dzięki wsparciu prof. Martini i po wielu sesjach związanych z wymianą doświadczeń udało nam się stworzyć zgrany zespół. Następnie zdecydowaliśmy się ponownie przygotować wewnętrzną ścieżkę udarową szpitala. Dzięki pomocy sprawnie działającego zespołu projektowego w naszym szpitalu udało nam się zidentyfikować obszary do poprawy, które pozwolą nam zredukować czas oczekiwania od przyjęcia do wdrożenia leczenia. Chciałyśmy z prof. Martini nie tylko wprowadzić zmiany do naszego szpitala, ale również zmienić całą regionalną sieć kierowania pacjentów do placówek medycznych, aby upewnić się, że działa ona sprawniej i skuteczniej.
Dzięki pierwszym wprowadzonym przez nas zmianom udało się osiągnąć znaczne skrócenie czasu do rozpoczęcia leczenia; mimo że jeszcze nie było idealnie, czułyśmy, że osiągnęłyśmy już bardzo dużo.
Wydaje mi się, że w przypadku wszystkich wielkich przedsięwzięć ludzie są na początku pełni zapału i ekscytacji, ale bez wsparcia to zaangażowanie zaczyna słabnąć i ustępuje miejsca zmęczeniu i zniechęceniu. Gdy projekt przestał być głównym punktem zainteresowania, osłabło nasze tempo działania i zaczęłyśmy tracić wyniki, które początkowo udało nam się osiągnąć w zakresie czasu oczekiwania od przyjęcia do wdrożenia leczenia.
Czułyśmy z prof. Martini, że jesteśmy same na placu boju; nawet ja zauważyłam u siebie powolny spadek motywacji. Konieczność ciągłego zachęcania innych do wdrażania wszystkich zmian potrafi być naprawdę męcząca.
Wtedy właśnie lokalna konsultantka Angels, Lorenza Spagnuolo, przedstawiła mi Inicjatywę Angels. Szybko zdałyśmy sobie sprawę, że wsparcie oferowane przez Angels było tym, czego potrzebowałyśmy. Lorenza sprawiła, że nasz zespół poczuł się ważny – prawie jakbyśmy byli „aniołami” (ang. Angels) w naszym regionie. Nagle poczuliśmy się częścią jakiegoś ruchu, czegoś większego.
Od momentu dołączenia do Inicjatywy Angels ponownie udało nam się zaktualizować nasze procesy leczenia i skrócić czas do rozpoczęcia leczenia pacjenta. Wzięliśmy udział w trzech edycjach całodniowych regionalnych warsztatów interdyscyplinarnych, w których uczestniczyło ponad 150 specjalistów, w tym personel ratownictwa medycznego, pielęgniarki i lekarze ze Sieny oraz naszych szpitali kierujących. Warsztaty obejmowały nawet wirtualne symulacje pracy z pacjentem z wykorzystaniem oprogramowania Body Interact. Niektóre przypadki były dość trudne, ale byłam naprawdę dumna z tego, z jakim zaangażowaniem i profesjonalizmem wszyscy podeszli do tego zadania. Ponadto jesteśmy obecnie w trakcie wdrażania symulacji na fantomie w naszym szpitalu w celu testowania i doskonalenia naszej ścieżki leczenia udaru nadostrego oraz poszukiwania sposobów dalszej optymalizacji czasu do rozpoczęcia leczenia. Dzięki Lorenzie obecnie koordynujemy proces instalacji oprogramowania e-aspects we wszystkich szpitalach w regionie, aby poprawić jakość kierowania pacjentów do placówek na tym obszarze.
Lorenza przypomniała nam, jak ważna i znacząca jest nasza codzienna praca. Teraz działamy zgodnie z mottem Angels: Daj życiu szansę.
Autor: Dr Rossana Tassi
