CUDAM jest małym szpitalem w Montevideo w Urugwaju, a także domem klinicznym wyróżnionego neurolog dr Claudia Camejo, który wraz z dr Ignacio Amorin otrzymał zadanie opracowania krajowego protokołu udar przez Ministerstwo Zdrowia Publicznego w Urugwaju. Po rozpoczęciu współpracy Angels z CUDAM na początku 2022 r. musieliśmy również poznać Veronicę Motta, młodą pielęgniarka, która buduje jej dziedzictwo, pracując ciężko nad stworzeniem oddział lecznia udarów w szpitalu.
Ale to jest historia Raquela Gonzaleza, pielęgniarka z CUDAM od 31 lat, która na 11 czerwca 2022 przeszła przez drzwi izby ratunkowy, gdzie pracowała od 25 lat.
Była to sobota, a Raquel po prostu przyszedł na dyżur, kiedy trafiła na spotkanie, aby dostać coś z najbliższego sklepu. Przechodząc przez ulicę, odczuwała mrowienie w prawej nodze, a gdy dotarła do chodnika, miała trudności z uniesieniem stopy na rogówkę. Po przejściu kilku kolejnych kroków pacjentka czuła się zawrotna i schodziła z drzewa. Była dość pewna, co się z nią dzieje, miała pewną przyczynę neurologiczną, ale nie przydarzyło jej się jeszcze, że może to być udar mózgu.
Momenty później, około 19:05, taksówka podniosła się obok niej, a pielęgniarka z pobliskiego szpitala wyszła, aby zapytać Raquela, czy jest w porządku. Bo ona wyraźnie nie była, taksówkarze zaproponowali zabranie jej do szpitala w okolicy. Ale teraz, kiedy zaczęła się zastanawiać, że może mieć udar mózgu, Raquel poprosił o zabranie go do CUDAM. Miała protokół udar, udało jej się wyjaśnić.
Po przybyciu Raquela do szpitala upłynęło zaledwie osiem minut, odkąd dowiedziała się o swoich objawach i nie była już w stanie mówić. Kiedy jej współpracownik, dr Erik Cristaldo, przeprowadził ocenę wg skali Skala oceny udaru mózgu NIH, Raquel odpowiedział na jego pytania, gestując lewą ręką. Zmaga się z obawą, że nadal próbowała komunikować się ze swoimi kolegami do momentu przybycia córki i zobaczenia, że jej zaniepokojenie zaczęło płakać. Następnie zaczęły płynąć własne łzy Raquela. Ona mówi: "Wszedłem do skanera TK płacz i poddałem się Bodze, byłem w rękach."
W poprzednich miesiącach konsultant Angels, Florentina Racchi, pomagała CUDAM w optymalizacji ścieżki udar. Teraz, po potwierdzeniu przez Raquel, że badanie obrazowe wykazało udar niedokrwienny, wszystkie elementy wpadły na miejsce. Leczenie tromboliza rozpoczęto o godzinie 20.20. Czas początek leczenie wynosił jedną godzinę i 15 minut.
Objawy Raquela zaczęły ustępować, nawet gdy lek trombolityczny dostał się do krwiobiegu, a po wypisaniu z domu pięć dni później chodziła i mówiła prawie normalnie. udar mimo to był płatny. Ona mówi: "Zdarzyło się to tak szybko, że nie mogłam wszystko emocjonalnie przetworzyć. Kiedy wróciłem do domu, czułem się przytłoczony hałasem i komunikacją towarzyską. Byłem w stanie tolerować firmę nie więcej niż dwóch lub trzech osób jednocześnie”.
Przeszła przez wszystkie etapy, które robi pacjent z udarem, powiedział Raquel. "Ja bym poszedł z dobrego nastroju w jednej chwili, a w następnej chwili czułabym się płakana. I boiłam się. Pewnego dnia podczas spaceru po 18 de Julio Avenue straciłem równowagę i myślałem: „Nie mogę się ze mną ponownie spotkać!” Ale to tylko pięta mojego buta, która odłączyła się."
udar zostawił nadruk na jej umiejętnościach motorycznych i pamięci. "Poświęciło mi trochę czasu na zrozumienie ograniczeń", mówi. "Kiedy miałam za chwilę zrobić trochę mediola [pokarmowa porcja] siedem dni po udar, okazało się, że nie mogłam pokonać jajek. W ciągu 10 dni wykonywałam pracę przy komputerze nad projektem dotyczącym przemocy opartej na płci, ale okazało się, że zapomniałem, jak stworzyć zorganizowany projekt. I miałam trudności z zapamiętywaniem słów dla najbardziej typowych pozycji, takich jak "cup"".
Udar mózgu dotyka rodzin, a w przypadku osób szczęśliwych rekonwalescencja udar projektem rodzinnym. Studenci Raquela w wieku 23 i 19 lat pomogli w utrzymaniu obciążenia emocjonalnego i kierowali gospodarstwem domowym. Jej były mąż przyniósł posiłki, a kuzynka poruszyła się bliżej, aby zapewnić jej bezpieczeństwo.
Raquel zapisał się do ośrodka rehabilitacja CUDAM i z pomocą fizjoterapeuty pracowała na swoim utrzymaniu.
"Ponowna edukacja była dużym wyzwaniem", mówi. Urodziny krewnych poślizgnęły jej umysł i praca z arkuszami kalkulacyjnymi Excela była wyzwaniem. Aby przebić nogi podczas gimnastyki funkcjonalnej, musiała powiedzieć jej, co ma zrobić w pierwszej kolejności w mózgu. Ale ona mówi: " Cieszę się, że żyję, co jest najważniejszą rzeczą".
"Istnieje wiele czynników, które należy przemyśleć i przeformułować" - Raquel mówi o podróży osoby po udar mózgu. "Zasoby są również decydujące. Byłem w stanie pokryć pewne szczególne koszty, ale oprócz wysokich kosztów, koszty emocjonalne, fizyczne i kliniczne dla pacjent, społeczeństwa i systemu opieki zdrowotnej są jakieś koszty."
Raquel wraca teraz do pracy, gdzie koncentruje się na programie zdrowotnym dotyczącym przemocy opartej na płci i uczestniczy w nim dwa dni w tygodniu. Jest to zadanie, które otrzymała, gdy rozpoczęła studia podyplomowe w zakresie zarządzania służbami zdrowia w 2016 r., ale nie pracuje już nad długimi godzinami, które wykonywała przed udar. Lubi pracę, ale pozwala sobie też robić inne rzeczy.
Od czasu wystąpienia udar Raquel angażuje się we wspieranie działań udar współpracę ze swoją współpracowniczką, Veronicą Mottą, w ramach programu udar CUDAM, który uratował jej życie.
"Miejsce na zamknięcie szpitala to klucz", mówi. "Dr Claudia Camejo jest wspaniałym człowiekiem, a nie najlepszym profesjonalistą. Przed rozpoczęciem epizodu znałam ją osobiście i zachowywała się świetnie ze mną. Wszystko było optymalne, zobowiązanie do zastosowania protokołu było fundamentalne, mieliśmy lek . . . Wszystko było bardzo skuteczne”.
Jako osoba, która przeżyła udar mózgu, dzielenie się swoim doświadczeniem z innymi pacjentami i specjalistami jest bardzo cenne na jej liście priorytetów. Ona mówi: " Podkreślam wrażliwość i empatię, szczególnie w przypadkach, gdy pacjenci nie mogą odpowiedzieć. Nawet jeśli nie możesz mówić, wiesz, że wszystko jest dla Ciebie, tysiąc rzeczy przechodzi przez głowę i bardzo ważne jest, aby na każdym etapie mówić, co się stanie, aby uspokoić niepokój”.
Raquel opisuje swój udar jako "proces szkoleniowy", który między innymi uczył ją spokojniejszej i mniej ukierunkowanej. Stwierdzono stres jako czynnik wyzwalający udar, wraz z wywiadem medycznym - nadwagę, insulinooporność i nadciśnienie tętnicze. "O około dziewięć dni przed zdarzeniem, które rozpoczęłem od zapalenia gardła i kiedy miałem udar, uzyskałem dodatni wynik badania w kierunku Covida. Myślę, że to była suma wielu czynników".
Niedaleko Montevideo znajduje się Arboretum Lussich, gwałtowny leśny las o zapachu eukaliptusowym, który oferuje doskonałe wędrówki. Na tym etapie Raquel przetestowała swoje mocne strony i odkryła walidację nowego podejścia do życia. Mówi: "W dniu dzisiejszym, kiedy wyjeżdżam na wakacje, nadal robię rzeczy, aby się przed sobą stawiać, wspinam się po skałach na plażę. Byłem w górę i w dół w ścieżce Lussicha i czułem taką samą energię i pojemność fizyczną jak poprzednio. Ale jestem bardziej ostrożny i zmieniłem kilka rzeczy. Żyję wolniej, bo jak zawsze mówię, już coś załatwiłam".
